Acının tecavüzüyle doğan,kimliği meçhul kafiyeler.

Kafiyelerden yüreğe sızan gözyaşı...Şairlik bu işte!

Oysa şaire kafiyeyi unutturan şey -her neyse o şey- güzel.

Rutini güzel hayatın.Kafiyeye gebe günlerin yokluğu güzel.

Varsın doğmasın kafiyeler.İçinde acı olmayan her şey güzel...